Zaterdag voor de barbeque had één van mijn gasten toch wel wat te vers vlees mee: hierbij officieel voorgesteld, Dexter. Nog maar drie weken oud, zwart en wit, en zo schattig en zot als men kan verwachten van een kitten.
Nee, ik ga geen van die katzotten worden die elke dag een blog maakt over wat zijn kat die dag weer heeft uitgestoken, maar dacht dat het toch de moeite waard was om hem even aan jullie voor te stellen. Want het moet toegegeven worden, de kwaliteit van ons huisleven is weer sterk gestegen. Het heeft iets om enthousiast begroet te worden, zelfs al heeft het vaak meer te maken met het eten dat dan op magische wijze in zijn bakje verschijnt dan met liefde... En hoewel het 's nacht soms een beetje te druk is, blijft het snoezen en snoezig...
No comments:
Post a Comment