Powered By Blogger

Sunday, July 29, 2007

Wouter Deprez over 'eerlijke' werkomstandigheden

Momenteel onze gast, aangezien hij het lief van de baas van Thomas is... Dacht dat dit wel passend was...

Gedicht / poem Hans Teeuwen .. De Liefde

Verleid me, verstik me,
pak m'n vrijheid af.
Bemin me, beperk me,
ga je gang, ik ben laf.

Je wil samensmelten,
- een onnozel idee -
Maar ik ben romantisch,
ik ga daar in mee…

Kneed me en knecht me,
wees lief en gemeen.
Gun me de plek
van het blok aan je been.

Als jij mijn vrouw bent,
ben ik je man.
Dan vechten we samen,
voor dat wat niet kan.

We doen nog meer water bij onze wijn,
totdat er alleen nog maar water zal zijn.
Helder maar smaakloos, geen kleur meer, geen gloed,
zo leven we samen, de dood tegemoet.

Weg met de eenzaamheid, leve de sleur,
jaloezie, irritatie, gesprekken, gezeur.
De liefde geeft hoop, de liefde heeft zin,
de liefde is een valstrik, maar ik trap er zo graag in.

Steeds dezelfde fouten,
steeds dezelfde pijn.
Bijna net zo gruwelijk,
als helemaal alleen te zijn.

Misschien is het deze keer anders,
misschien is het deze keer waar.
Is alle wijsheid van de wereld maar een fout,
ik wil het graag geloven, want ik houd zoveel van haar.

Het spel is weer begonnen,
ik zit er midden in.
Verslaafd als een verslaafde,
verzetten heeft geen zin.

Ik kan alleen verliezen,
mijn hart en mijn verstand.
De liefde laat pas los,
als ze is opgebrand.

Dan ben je weer jezelf,
alleen en onbemind.
Maar volwassen en verstandig,
totdat het weer begint.

Hans Teeuwen uit Industry of Love

Thursday, July 26, 2007

Wat we hier (proberen) te doen

De Vlaamse organisatie die ons uitzendt heet VZW dREAMCATCHER, en heeft als bedoeling projecten op te starten en die na zo’n drie jaar los te laten zodat ze onafhankelijk verder kunnen werken. Intussentijd werken vrijwilligers samen met lokale mensen om dingen aan te leren en ervaringen te delen. Het huidige project heet Die Sterreweg en verzorgt zo’n vijftien mentaal en fysiek gehandicapte kinderen. Best wel belangrijk als je weet dat er in de omtrek van zo’n 150km geen enkel ander centrum is dat tijdens de dag die kinderen kan verzorgen, en dus anders de ouders zouden moeten thuisblijven, vaak niet weten hoe die kinderen creatief te stimuleren en dus anders vaak als een lastige kamerplant zouden kunnen worden beschouwd. Plannen zijn om dat daarna te linken met mogelijk werk in een beschutte werkplaats, maar daar zijn ze nu nog te jong voor.

Een ander deel van de vrijwilligers is werken via steun van peetouders in Belgie om het onderwijs hier te steunen. Zo werkt Pieter, een Germaanse leraar van rond Brugge, samen met lokale leerkrachten om de overvolle klassen (gemiddeld 39 kinderen per klas maar vaak tot 60!) aan te kunnen en toch wat individuele begeleiding te bieden. Ook computerklassen (waar de leraars zich vaak zelf niet mee op hun gemak voelen) worden gebruikt om elk kind op zijn ritme bepaalde onderwerpen aan te leren.

De voorbije twee weken heb ik geholpen om rond die hele werking een kleine documentaire te maken, die daarna in Belgie gebruikt kan worden om te tonen wat voor werk we hier doen. Ik hoop die dus zeker te kunnen laten zien als ik terug kom. Er waren zeker schrijnende momenten in, en die mij diep geraakt hebben. Soms kijk je zo een blik achter de schermen, en besef je hoe noodzakelijk ons werk hier is. Zo kreeg één van de moeders van een gehandicapt kindje, Friendoline, de tranen in de ogen van dankbaarheid toen ze het had over de vooruitgang van haar dochter. Ze woont in een klein stenen huisje in een township, waar ze een kamer en bed deelt met haar dochtertje. Hoe arm ze ook leven, toch lagen er twee knuffelbeertjes op het bed, om gezelschap te houden.



Heel veel kinderen zijn ook achtergesteld omdat hun moeder alcohol gebruikte gedurende de zwangerschap. Dat zijn de zogenaamde FAS kinderen, Foetus Alcohol Syndroom, die het mentaal heel moeilijk hebben om mee te kunnen en dus vaak in de klas achterblijven en zich maar met tekenen moeten bezighouden. Heel triestig, vooral als je bedenkt dat het soms 15 kinderen op de 45 betreft. En welke toekomst dat die gaan hebben…. Om tegen het alcoholisme in te gaan verkopen de supermarkten dan ook geen bier of sterke drank, enkel wijn, en dan nog sluiten ze dat af na 18u. Als je wel sterke drank wilt, moet je naar speciale liquor stores gaan, die verplicht toe zijn op zaterdag namiddag. Maar de miserie maakt natuurlijk dat veel mensen toch nog naar de fles grijpen.

Maar het is hartverwarmend om toch zoveel voorbeelden te zien van initiatieven die de mensen hier steunen en ondernemen om dingen te veranderen, en het is eigenlijk een eer om daar een rol in te mogen spelen. Natuurlijk is het niet altijd gemakkelijk, en de botsing van cultuur vraagt wennen, om te weten wat je kan proberen te veranderen, en wat niet, maar dat is ook de uitdaging he?

Ook sommige blanken, afrikaners zoals ze hier genoemd worden, hebben hun hart op de goeie plek en investeren hun tijd en zaak om een betere toekomst te bieden. Dat Afrikaans als taaltje is echt wel grappig, alsof je Nederlands van twee eeuwen geleden hoort. Soms doet het ook denken aan het Westvlaams, met dubbele ontkenningen, of het gebruik van Ulle voor jullie enzovoort.

My address here

For all contact details:

House:
Laridae 23
Challenge Lane
Plettenberg bay 6600
Western Cape, South Africa

Tel. +27 445335562
GSM : +27 849455106

For post:
P.O. Box 2086

Die Sterreweg – Bruno Deceukelier

Plettenberg Bay 6600

Western Cape, South Afrika

Monday, July 23, 2007

The Road not taken



TWO roads diverged in a yellow wood,

And sorry I could not travel both

And be one traveler, long I stood

And looked down one as far as I could

To where it bent in the undergrowth;

Then took the other, as just as fair,

And having perhaps the better claim,

Because it was grassy and wanted wear;

Though as for that the passing there

Had worn them really about the same,

And both that morning equally lay

In leaves no step had trodden black.

Oh, I kept the first for another day!

Yet knowing how way leads on to way,

I doubted if I should ever come back.

I shall be telling this with a sigh

Somewhere ages and ages hence:

Two roads diverged in a wood, and I--

I took the one less traveled by,

And that has made all the difference.

Poem by Robert Frost.

Sunday, July 22, 2007

At last, the last of Harry Potter

Yep, as so many others, I stormed to the bookshop this Saturday morning in order to get an edition of the last and final Harry Potter book, the deathly hallows. Finished reading it in two days (which made me very antisocial during yesterday's barbecue), and though by far not as fanatic as some, did feel it was like the closing of a chapter. I don't want to comment on the plot of book itself (don't wanna spoil it for you guys ;-), suffice it to say I enjoyed, and it certainly made me laugh and cry, but don't think I have digested it completely.
Goodbye Harry...

Much Addo about Elephants


Last weekend we went with the four of us, belgian volunteers, to the Addo Elephant Park.
It is the third biggest national park of South Africa, a four hours drive away, and (as you might have guessed) famous for its elephants. The original Elephant section of the park was proclaimed in 1931, when only eleven elephants remained in the area - today over 450 elephants, Cape buffalo, black rhino, a variety of antelope species, as well as the unique flightless dung beetle, found almost exclusively in Addo (though since you look for it in the dung, we didn't check).

See how close they get? So used to the cars and the non existing threats, elephants just wander in between, so close sometimes we could have leaned out and touched them.

But just as cute as these gray titans, are the monkeys and the suricates (famous from the Lion King -stokstaartjes)...



Now, to see if you have been paying close attention, a little test: can you tell which animals are represent by these highley skilled impersonators?



See you till my next post....

Tuesday, July 10, 2007

all well in Plett

Just a short post to say all is well, but little time to write more.
Have been exploring the surroundings of Plettenberg Bay, and it has to be admitted, nature aorund here is great. Did two big hikes this weekend, where the mountains meet the sea. No luck though spotting whales or dolphins but season is only getting started. Weather is nice, sunny but fresh, which is great.
Have started writing my book, but it is goign slowly. Which is to be expected. But at least the details of that world are becoming more and more clearly....